Noedels, of het gevecht om de laatste reep
Rusland, Irkutsk -
Waren de eerste stations nog voorzien van lekkers voor de reizigers, nu begint het vrij moeilijk te worden om nog ‘ns iets vers te pakken te krijgen. Geen kiosken meer op het perron, geen idee hoe lang de trein halte houdt en dus neem je ook geen risico door op zoek te gaan in en rond het station. We zijn al een keer de trein opgeklommen toen die vlotjes in beweging was. Daar heb ik geen zin meer in. En zo leef je op een dieet van noedels, oud brood, noedels, water en noedels. Het sappige fruit waarvan je de consumptie zou spreiden over de hele reis, is natuurlijk reeds lang verorberd. En de chocoladeluxe die we onszelf gunden gaat zo meteen ontaarden in het ultieme gevecht voor de laatste reep.
Gelukkig is het landschap dramatisch veranderd en zo geef je toch de ogen de kost. We rijden lange tijd rond het Baikalmeer. Ongelofelijk dat zulk een watermassa ’s winters één grote ijspiste wordt! Kees kent ene Ralph Duyn die hierover is gefietst. Stel je voor.
En ja, de kleine details aan de horizon blijven een ankerpunt van vreugde: een geitje (mmm, lekker), een visser (heeft ie al iets gevangen?), een hooitietje (mmm, melk). Na een tergend langzame dubbele grenscontrole die op je zenuwen, maar vooral op je blaasspieren gaat werken, kondigt de laatste treinnacht zich aan. Bij het ontwaken in een Mongoolse sprookjessfeer voel je de eindbestemming naderen. Na een laatste blik op het raamschilderij stap je de ochtend in en je muffe treincoupé uit. Ulaanbataar, here we are!
Volgen met veel interesse jullie reis.
Vinden het zeer interessant om wat lmeer te weten over schier onbekende
gebieden;
Geoprges
Wat een mooie verhalen en kiekjes, wederom! Ik heb helaas slecht nieuws
voor Kees. Kees, ga maar even goed zitten. Knijp in de arm van je
vrouw. Bijt op een stuk oud brood. Klaar?
Ajax heeft verloren van Feijenoord. In de Arena. Kuijt (Utreg! Utreg!)
vormt wederom met Kalou een nogal onaantastbaar duo, momenteel. Sorry.
Echt.
Jawadde, prachtige foto’s en nog mooiere verhalen vliegen ons hier om
de oren.De komende vier dagen kan ik non-stop aan de pc hangen als ik
wil, want ik ben ziek thuis.Mijn luchtpijp staat in de fik en ik blijf
me verwonderd afvragen waar al dat snot toch vandaan blijft
komen….Het was héél lang geleden dat ik nog een ziek thuis bleef en
‘k was vergeten hoe ellendig een mens (vooral een man) zich kan voelen
van een stoem vallingske…
Hebben je mail ontvangen en gaan Vera, de katteverzorgster tijdens onze
Vogezentrip, een volmacht geven om dat Mongools pakketje op te halen.
Mogen we het opendoen?
Nog veel steppe-plezier op die Grote Kalmthoutse Weide…
ciao ciao
tu hermano y un gran beso de karine
Zo. De Engelse versie doet het ook. Veel plezier er mee.
allez proficiat:nu ook in het engels!!!
wanneer volgt de mongoolse versie?
ciao ciao
thomas en karine
Beste Sarah
We lezen, en zo volgen we je reis belevenissen, nog veel
riesplezier,Irma & Rik.
Lieve Saar en Kees,
Waaaaw, prachtige foto’s!!!
heel leuk zo te kunnen volgen wat jullie doen en zien.
Hier in België blijft alles zo’n beetje hetzelfde; uitgeregende
festivallekes, heksenketelavondjes met jamsessies EN… ik heb Duvel
leren drinken mmmmmm lekker.
Ik zie uit naar jullie jeep-verhaal
dikke kus en knuffel
ilsinka
Sarah en kees, geniet er maar van, maar dat lijkt precies dik in orde.
Knappe foto’s leuk geschreven berichtgeving… En zoals uit jullie
verhalen blijkt ook een toffe kameraad aan je zij om alles mee te
delen. enjoy it!